آیا دندان روکش شده را میتوان لمینت کرد؟ بررسی همه جوانب لمینت دندان روکش شده


داشتن لبخندی زیبا یکی از مهم ترین عوامل تاثیرگذار بر اعتماد به نفس افراد است. امروزه با پیشرفت علم دندانپزشکی، روش های زیادی برای اصلاح طرح لبخند به وجود آمده است که یکی از پرطرفدارترین آنها لمینت دندان است. اما سوال مهمی که برای بسیاری از بیماران پیش میآید این است که آیا دندان روکش شده را میتوان لمینت کرد؟ موضوع لمینت دندان روکش شده یکی از بحث های مهم و پرچالش در حوزه زیبایی دندان است که در این مقاله به طور کامل به آن خواهیم پرداخت.
لمینت دندان چیست؟
لمینت دندان یک لایه نازک از جنس سرامیک یا کامپوزیت است که برای اصلاح رنگ، شکل، اندازه و حتی موقعیت دندان ها به سطح جلویی آنها چسبانده می شود. این روش یکی از پرکاربردترین درمانهای زیبایی در دندانپزشکی است و میتواند لبخند شما را به شکل چشمگیری زیباتر کند.

دو نوع اصلی لمینت وجود دارد:
- لمینت سرامیکی دندان: مقاومت بالا، ماندگاری طولانی، ظاهر بسیار طبیعی (این نوع را مردم عادی به اسم لمینت دندان می شناسند).
- لمینت کامپوزیتی دندان: هزینه کمتر، نصب سریع تر، امکان ترمیم آسان تر (این نوع را مردم عادی به اسم کامپوزیت دندان می شناسند).
بیشتر بخوانید: لمینت دندان چه فرقی با کامپوزیت دندان دارد؟
روکش دندان چیست؟
روکش دندان یک کلاهک یا پوشش کامل است که تمام سطح دندان را می پوشاند و معمولا برای محافظت از دندان های آسیبدیده، درمان شده یا ضعیف شده استفاده می شود. جنس روکش ها معمولا از سرامیک، فلز یا ترکیب این دو است.

با این تفاسیر فرق لمینت دندان با روکش دندان در کاربرد آنهاست؛ لمینت دندان یا کامپوزیت دندان بیشتر کاربرد زیبایی دارد و برای رفع زردی دندان، بد شکلی و بد فرمی دندان استفاده می شود، در حالی که روکش دندان کاربرد درمانی دارد.
آیا امکان لمینت دندان روکش شده وجود دارد؟
جواب این سوال کاملا بستگی به نظر متخصص دندانپزشک زیبایی شما دارد. چرا که در برخی شرایط امکان انجام لمینت روی دندان روکش شده وجود دارد اما در اکثر مواقع امکان انجام این کار وجود ندارد. در ادامه بیشتر درباره این موضوع صحبت خواهیم کرد.
در چه شرایطی امکان لمینت دندان روکش شده وجود ندارد؟
لمینت و کامپوزیت ها عمدتاً به سطح مینای طبیعی چسبیده می شوند. ساختار میکروسکوپی این سطح امکان نفوذ چسب های رزینی را می دهد و اتصال محکمی فراهم می شود. بر اساس این اصل، به گفته اکثر متخصصان، لمینت را تنها روی مینا یا ساختار دندان طبیعی می توان چسباند.
در واقع سطح دندان روکش شده به خصوص روکش دندان فلزی یا ترکیب فلز-سرامیک، سطوحی غیرتخلخل و صاف دارند. به دلیل ماهیت سطحی این نوع روکش های دندانی، امکان چسبندگی لمینت بر روی روکش دندان بسیار کم است و در صورت انجام این کار می تواند منجر به جدا شدن یا شکستگی لایه پس از مدتی شود.
یکی دیگر از دلایلی که متخصصان می گویند که امکان لمینت دندان روکش شده وجود ندارد این است که؛ پس از چسباندن لایه جدید (لمینت) بر روی روکش، ضخامت پروتز نهایی افزایش می یابد. افزایش ضخامت دندان ها علاوه بر ظاهر نازیبایی که دارد ممکن است موقعیت تماس دندان ها را تغییر دهد و زمینه ساز مشکلاتی چون درد مفصل گیجگاهی-فکی یا شکستگی های موضعی شود.
در چه شرایطی امکان لمینت روی دندان روکش شده وجود دارد؟
همان طور که گفتیم در برخی موارد نادر متخصصان اجازه انجام روکش دندان لمینت شده را می دهند که این شرایط عبارتند از:
- سالم بودن روکش دندان ها یعنی بدون ترک، لب پریدگی یا شکستگی باشد.
- در صورتی که روکش دندان از جنس سرامیک باکیفیت مانند زیرکونیا یا پرسلن درجه یک باشد.
- در صورتی که این کار توسط بهترین متخصص لمینت دندان انجام شود.
- سلامت لثه تضمین شده باشد.
- بافت های اطراف لثه بدون التهاب یا بیماری باشد.

مزایا و معایب روکش دندان لمینت شده چیست؟
مزایای احتمالی | معایب |
حفظ ساختار موجود و جلوگیری از آسیب به دندان زیر روکش | احتمال جدا شدن یا شکست لایه در صورت چسبندگی ضعیف |
کاهش زمان و هزینه نسبت به تعویض کامل روکش | تغییر در تماس دندان ها و نحوه قرار گرفتن فک ها (به دلیل افزایش ضخامت دندان ها) |
کمتر بودن میزان تهاجم درمانی برای بیمار | هزینه بیشتر به دلیل استفاده از مواد و تجهیزات خاص |
اصلاح سریع شکل یا رنگ روکش بدون مراحل درمانی طولانی | نیاز به مهارت و تجربه بالای دندانپزشک |
انجام سریع تر درمان | دوام کمتر در صورت عجله یا مراقبت نکردن بعد از درمان |
نکات مهم درباره روکش دندان لمینت شده
برای بهره گیری حداکثری از امکان «لمینت دندان روکش شده»، متخصص باید این مراحل را با دقت دنبال کند:
- بررسی اولیه و معاینه کامل: دندانپزشک ابتدا باید به دقت روکش، لثه و دندان زیر آن را بررسی کند، تا مطمئن شوند سالم هستند و مشکلی مثل پوسیدگی دندان یا التهاب لثه وجود ندارد.
- آمادهسازی سطح روکش: برای اینکه لمینت به خوبی به روکش بچسبد، سطح روکش کمی آماده می شود. این کار می تواند با روش هایی مثل سندبلاست، مواد شیمیایی یا سایش ملایم انجام شود.
- انتخاب چسب مناسب: از چسب هایی استفاده می شود که مخصوص اتصال به روکش های سرامیکی یا پرسلن هستند تا ماندگاری لمینت دندان بیشتر شود.
- هماهنگ کردن رنگ و ضخامت: رنگ و ضخامت لمینت طوری انتخاب می شود که با دندان های دیگر و لبخند کلی هماهنگ باشد.
- نصب و تنظیم نهایی: بعد از چسباندن لمینت، فرم تماس دندان ها بررسی می شود و اگر لازم باشد، اصلاحات لازم انجام می شود تا هنگام جویدن مشکلی برای فرد پیش نیاید.
- آموزش مراقبت از لمینت دندان: بیمار یاد می گیرد چطور از دندان ها مراقبت کند، مثلاً با نحوه صحیح مسواک زدن و نخ دندان کشیدن آشنا می شود و از بیمار خواسته می شود که از خوردن غذاهای خیلی سفت پرهیز کند.
کلام آخر
در نتیجه، مطالعات و بررسی های موجود نشان می دهد که پاسخ به سؤال «آیا دندان روکش شده را می توان لمینت کرد؟» نه کاملاً مثبت است و نه منفی. روش استاندارد و مطمئن تر، برداشتن روکش و نصب مستقیم لمینت یا روکش جدید است. اما اگر شرایط کاملاً ایده آل فراهم باشد یعنی؛ روکش سالم با جنس مناسب باشد، دقت بالا در پروتکل و مشارکت بیمار در مراقبت های پس از آن وجود داشته باشد، امکان اجرای موفقیت آمیز وجود دارد.
در نهایت، تصمیم گیری باید بر اساس تشخیص دقیق و مشورت با متخصصی باشد که تجربه واقعی در این نوع درمان دارد. همواره بهتر است گزینه ای انتخاب شود که با حداقل ریسک و طولانی ترین عمر مفید، نتیجه مطلوب را ارائه دهد.